زیر باران

"همه چیز در لحظه شکل می گیرد. لحظه ای که مکان و زمان در آن نیست می شود. در این لحظه موسیقی مانند قطره های باران جاری می شود. اینکه  از کجا می آید لحظه ناب بودن است ولی نامحدود."

از خانه بیرون می زنم، در زیر باران
تا بفکنم، در کوچه ای، بی صبری ام را
بردارم از دوش این گلیم ابری ام را.
تا چشم چشمایی کند
ابر است و باران
بارانی از آن بی شکیبان،
سوکواران.
از کوچه بر می گردم و این ابر بی صبر
با گام من، همراه من، ره می سپارد
در خویش می گریم شگفتا: " این چه جادوست ابری که خاموشانه بر ابری ببارد."

شفیعی کدکنی

تصنیف زیبای فوق را در آلبوم سینا سرلک بشنوید:

آلبوم

آلبوم جدید سینا سرلک

صدای باران را بشنوید (اینجا کلیک کنید! )