سرگذشت یک دانه برف از آغاز تا پایان

قدم زدن در یک منظره برفی بسیار آرامش‌بخش است. خیلی‌ها نیز برای جشن کریسمس آرزو می‌کنند که برف بیاید. اما یک منظره زمستانی تنها از دورزیبا نیست.




برف که فرم جامد باران است، تشکیل شده از میلیون‌ها کریستال یخی است.زمانی که قطرات آب در ابرها یخ می‌زنند، برف تولید می‌شود. برای آن دمای هوا باید میان منفی ۴ درجه تا منفی ۲۰ درجه سانتی‌گراد باشد.





تحت این شرایط سفر کریستال‌های برفی به سمت زمین آغاز می‌شود. اندازه آنها در ابتدا تنها ۱/ ۰ میلی‌متر است و شش‌گوش هستند. این فرم شش‌گوش بر می‌گردد به ساختار کریستالی مولکول‌های آب.





مرحله اول راه آنها در میان ابرها آغاز می‌شود. در آنجا بیشتر و بیشتر بخار آب به این کریستال‌ها می‌چسبد و آنها را بزرگتر و
گوناگون‌تر می‌کند.فرم‌های گوناگونی که تشکیل می‌شوند، به دما ورطوبت هوا و میزان باد بستگی دارند.





حدود یک ساعت طول می‌کشد تا یک کریستال برفی به زمین برسد. اگر دمای هوا بیش از منفی ۵ درجه سانتی‌گراد باشد و هوا رطوبت بالایی داشته باشد، دانه‌های برف بزرگتری تشکیل می‌شوند. اما در مناطقی که درجه هوا بسیار پایین است - برای مثال در مناطق قطبی -دانه‌های برفی حتی به صورت سوزن به زمین فرود می‌آیند.





برای ساختن یک آدم برفی هر نوع برفی مناسب نیست. دانه‌های برفی‌ای که خیس‌تر هستند برای ساخت آدم برفی مناسب‌ترند. اما برفی که خشک و به صورت پودر است، برای این کار مناسب نیست. اما این نوع برف بیشتر بر روی زمین می‌نشیند و به همین خاطر برای وجود یخچال‌های طبیعی لازم است.





ساخت یخچال‌های طبیعی بیش از یک سال زمان می‌برد. پس از مدتی رنگ آنها تغییر می‌کند و به رنگ‌های آبی و سبز جلوه می‌کنند.





مناظر زمستانی در اصل سفید رنگ نیستند. اما برف چون از آب تشکیل می‌شود، بی رنگ است و در اصل سفید نیست. این کریستال‌های برف هستند که فریب رنگ سفید را نقش می‌زنند. گوشه‌ها و نوک‌های متعدد کریستال‌های برفی همانند آینه‌هایی می‌مانند که نور سفید خورشید را منعکس می‌کنند.





اما درخشش برفی که تازه آمده است، واقعی است. زیرا در این برف، دانه‌های برفی هنوز به صورت کامل بر روی هم قرار گرفته‌اند. تیزی و نوک کریستال‌های برفی همانند یک آینه کوچک، نور را منعکس می‌کند.




مرجع:

 'Apadana Group' [e-mail] [apadana]<'[e-mail]'>