مرحوم کدخدا ملّا شنبه هیودی، اشعار زیر را در وصف خلیل خان سرلک بختیاری به تاریخ 1320 شمسی سروده است.
بگویم شعری از خلیل خان سرلک دو آب1، بُرد با هم به ملک گُلَک
دو آبی که بودند در آن مکان یکی بَرددره2 یکی دَره لکان3
بِزَد سّد خاکی و کوره بکند به بُرد آب را آن مرد سربلند
بشد کشتزارش چه باغ بهار گُلَک4 گشت نامش در آن روزگار
ز برف پیر5، آبی به طول زیاد بیاورد و بنیاد شهری نهاد
به دستور آن مرد که آباد شد ورا نامش خلیل آباد6 شد
-------------------------------------
همه گوی بازان چابک سوار7 که در بُرد و باخت اندر آن روزگار
رقابت بکردند با یکدیگر هم از بهر پیروزی و هم هنر
هر آنکس که گوی را زمیدان ربود برایش گرفتند جشن و سرود
در آن سنگ تاریخ نوشته به یاد بنایی که یحیی بن یوسف نهاد8
بنائی که تا هست و دوران بود سرِ سرکشان گوی میدان بود
- دو آب : دو نهر آب از سرچشمه برف پیر تا خلیل آباد کنده شده
- بَرددره : نام دره ای است(برد=سنگ)
- دَره لکان: مخفف دره سرلک ها می باشد
- گُلَک : نام منطقه ای با صفا و پر گل و گیاه
- برف پیر: نام منطقه ای کوهستانی نزدیک خلیل آباد که همیشه برف فرآوان دارد.
- خلیل آباد : روستایی که نام خلیل خان سرلک بر آن نهاده شده است
- همه گوی بازان چابک سوار : اشاره به میدان چوگان بازی خلیل خان
- یحیی بن یوسف: یحیی خان سرلک بختیاری فرزند یوسف خان و نوه خلیل خان سرلک بختیاری است.
منبع: وبلاگ رضا سرلک
