شهنازه نظیروا

شهناز  درسال  ۱۹۷۹  در شهر خجند در خانواده ای اهل فرهنگ و علم متولّد شد. در سال ۲۰۰۴ رشته ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران ختم نمود. وی مدتی مدیر مسؤل مجله ادبی و علمی  خجند بود. و از سال ۱۹۹۸ عضو اتّحاد نویسندگان تاجیکستان است. او در سال ۲۰۰۱  جایزه جوانان جمهوری تاجیکستان را برد. 

از شهناز دو  مجموعه شعری به چاپ رسیده است:

میلاد آرزو، خراسان،۱۹۹۸
فاصله دستها،خراسان، ۲۰۰۱

سوگند بر عشقی

بگذار از خاموشیت آوا بگیرم
چون آه در بغض گلویت جا بگیرم

آواز ده، تا همچو یونس ماهیان را
در رودها بگذارم و دریا بگیرم

هرچند دور از تو سوالی بی جوابم
هر بار از یک  بودنت معنا  بگیرم

ای کاش، چون نینی اشک آرمیده
در گاهوار دیده ات مأوا بگیرم

مگذار حکم سرنوشت بی بدل را
این بار بی چون و چرا اهدا بگیرم

سوگند بر عشقی که آدم را بیاموخت
این جرم را از گردن حوا بگیرم
منبع

بیشتر

نمونه نثر شهنازه  که برای گل نظر نوشته است:
"...در زندگی ادبی پویای تاجیکستان رویداد زیبایی رخ داد و بر روی هواداران آب‌وهوای دلکش این سرزمین، گلشن تازه‌ای باز شد؛ گلشنی که "چشمه‌اش پر از تکلم" و "پشته‌اش پر از تبسم نوروزی" است؛ گلباغ "چمن‌هایش چَکَن‌پوش" و گل‌هایش "ایمن از آفت پژمردن". و کسی که وارد آن شد، چون از "نغمۀ تر سیراب گردید"، "چون سبزه به خواب می‌رود".

کنار یار برای شاعر عزیز (گل‌نظر)همچون آغوش تاجیکستان است، آمدنش صبح وطن را می‌ماند و چشمۀ لب‌هایش یادآور لب ورزاب، رودی در حاشیۀ شهر دوشنبه است. هنگام تجسم سیمای یار نیز کاربست ابعاد و اجزاء متعلق به روزگار و فرهنگ ملی تاجیکانه از قبیل کٌرتۀ الوان، زنگولۀ گوشوار، سیب خوبانی غرمی، روزه گشادن و مانند اینها به مشاهده می‌رسد:

از روی جهان کنار تو ما را بس         آغوش به از بهار تو ما را بس
خواهی که انیس بخت بیدار شویم     زنگولۀ گوشوار تو ما را بس

رباعیات گل‌نظر