ادبیات تاجیکستان: ریزباران

با تشکر از  ایرتاج-ادبیات، انجمن دوستی ایران و تاجیکستان

ریزه باران

از چه می باری چنین ، ای ابر ابریشم نواز؟

بی غمی را یا که بیرون آوری از خواب ناز ؟

من نمی دانم چه می خواهی ز چشم پر نمم،...

من نمی دانم کسی آید به خلوتگاه راز .

زندگی را من پذیرفتم به مثل کودکی

گریه کن با من، که غافل ماندم از شیب و فراز

خنده از من می گریزد ، بخت روگردان ز من

شستشویم کن ، که با هستی تو دارم نیاز

از دعای ابر و باران ، مرا حال است این

کارگر نفتد دعای صبح روی جانماز

ریز باران و بشو داغ دل غمناک من

ز-آن که من نشناختم دشمن به این چشمان بازر

از مغفرت یوسفی

РЕЗАБОРОН

Аз чи мебори чунин, эй абри абрешимнавоз?
Бегамеро ё ки берун овари аз хоби ноз?
Ман намедонам чи мехохи зи чашми пурнамам,
Ман намемонам касе ояд ба хилватгохи роз.
Зиндагиро ман пазируфтам ба мисли кудаке,
Гиря кун бо ман, ки гофил мондам аз шебу фароз.
Ханда аз ман мегурезад, бахт ругардон зи ман,
Шустушуям кун, ки бо хастии ту дорам ниёз.
Аз дуои абру борони, маро хол аст ин,
Корагар н-афтад дуои субхи руйи чонамоз.
Рез борону бишу доги дили гамноки ман,
З-он, ки ман нашнохтам душман ба ин чашмони бозر

http://maghferat-yousefi.persianblog.ir