همچنان چون تن ما زنده به آبست و هوا سخن خوب،دل مردم را آب و هواست
آب،این اصلی‌ترین مادهء حیات،همواره مورد توجه حکما و فلاسفه بوده است؛از جملهء این حکیمان ناصر بن خسرو قبادیانی،شاعر بلند آوازهء ایرانی است که در قرن پنجم می‌زیست و در اشعار خود بارها به این عامل حیات بخش اشاره کرده،با استفاده از آن تعابیری بدیع و پر از بار معنا ساخته است.
ناصر خسرو از واژهء آب در دیوان خود استفادهء گسترده کرده و معانی
بدیع و اندیشه‌های عمیقی را با استعارات و تشبیهات و ترکیبات ساخته شده از"آب" بیان کرده است.
آب خرد،
آب برهان،
آب خدا،
آب دانش،
آب دین،
آب حیات،
آب زیرکاه،
آب هنر،
آب تیره،
آب آذر،
آب زعفران،
آب زرق،
آب ناب،
آب رحمت،
آب و خاک،
چون آب از برداشتن،
ردای آب،
آب در هاون ساییدن
و نان به آب زدن
از جمله مواردی است که ناصر خسرو در اشعار خود آورده و همراه با بقیهء موارد در این مقاله بررسی شده است.ترکیبات اسمی و وصفی با استفاده از واژهء آب:
آب غریبی
آب نومیدی
آب خدای
آب پند
آب علم
-طاهری مبارکه، غلام محمد (1376) آب در شعر و اندیشهء ناصر خسرو، کیهان فرهنگی، آبان و آذر 1376 - شماره 137
آدرس پیوند مقاله