مثل کوه ایستادهام
مثل رود میروی
1)
دست کم نگیر قلبم را
آتشی که زمستانهای زیادی
همراهت بود
دست کم نگیر دستم را
پارویی که در تلاطم دریا
به سمت ساحل ات برد
دست کم نگیر مرا
وقتی این چنین
از چشمت افتادم و امیدوار ماندم
2)
آغاز می شوم
-هر روز صبح-
با خط خندهای
که تا اولین گسل تهران
میلغزد
تکرار میشوم
با رژ لبی
که طعم گلوله دارد
و آینههایی
که کرم پودر میزنند
شب که برگردم
یک روز پیرترم
و پس لرزهها
در رویای نیمه شب
به انتظارم نشستهاند
چهارشنبه ۲۲ شهریور ۱۳۹۶ @ ۰۹:۴۶ ق.ظ
به خیابان بیا
بگذار آسمان
با ریههایت نفس بکشد
و درختان بارانزده از عطر تنتات معطر شوند
حالا که سقف مشترکی نداریم
به خیابان بیا
تا آسمان مشترکی
بالای سرمان باشد
اینستاگرام : آرزونوری:
تلگرام: آرزو نوری