سریال آب پریا

کاری ازمرضیه برومند

چرا «آب پریا» را ساختم...

مسائل مربوط به طبیعت و تخریب محیط زیست دیر زمانی است فکر مرا سخت به خود مشغول کرده، هر جا می‌روم و به هر سو که می‌نگرم چیزی نمی‌بینم جز نشانه‌های قدر ناشناسی و ناشکری انسان و بی احترامی به این همه زیبایی و نعمت و برکت که پروردگار مهربان به بشر ارزانی داشته است. شعار زیبای "طبیعت مظهر خداوند است"، در جای جای این سرزمین به چشم می‌خورد اما دریغ و افسوس که هر چه می‌بینم نشان بی احترامی به مظاهر خداوندی است.

در فرهنگ دینی و ملی ما احترام به عناصر طبیعی به ویژه پاسداری از آب همواره اهمیت ویژه‌ای داشته‌است. گذشتگان ما در این سرزمین کم باران، منابع آبی اندکشان را پاس داشته‌اند و با قناعت و سخت کوشی، بدون کمترین آسیب و کمترین بی‌احترامی و تخریب طبیعت روزگار گذرانده‌اند. حال ما وارثان ناباب گذشتگان در مدت زمانی اندک هر آنچه آنها برای ما به جا گذاشته‌اند را داریم نابود می‌کنیم. زمین را... هوا را... و آب را.

سریال آب‌پریا، ادای احترام من است به طبیعت شگفت‌انگیز این سرزمین، به کوههای سر به فلک کشیده‌اش و آسمان فیروزه‌ایش، به جنگل‌ها و بیابان‌های زیبایش، و به رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و چشمه‌های جوشانش.
کوشیده‌ام به زبانی ساده و شیرین توجه همه افراد خانواده، به ویژه بچه‌ها و نوجوان‌ها را به طبیعت پیرامونشان جلب کنم و آنها را از خطراتی که زمین یگانه ما را جداً تهدید می‌کند آگاه سازم. شاید تماشای این سریال بتواند تلنگری باشد به آنان که زیبایی‌ها و نعمت‌های سرزمین‌شان را نمی‌بینند و نمی‌شناسند و نادانسته کمر به نابودی آن بسته‌اند.مرضیه برومند، دی ۱۳۹۱

"صدها سال پیش بی‌بی آب‌پری در نبردی سخت، اَپوش (دیو خشکسالی) را شکست داده و پشت کوه‌های سر به فلک کشیدهٔ البرز به بند کشیده، اما امسال نشانه‌های شوم اَپوش کم کم دارد ظاهر می‌شود. ابرها سیاه و دود آلودند، از آسمان آبی خبری نیست، رودها و چشمه‌ها دارند می‌خشکند، گیاهان کم بار و پژمرده‌اند، و خواهر کوچک‌شان آب پری دیر کرده...! نکند خدای ناکرده..."

وبگاه آب پریا