آب چگونه به آموزش هلن کلر نابینا و ناشنوا کمک کرد.

هلن کلر (1968- 1880) یک نویسنده‌ و فعال سیاسیی آمریکایی بود که فعالیت زیادی برای جلب خیریه برای نابینایان و ناشنوایان انجام می داد. هلن کلر در کودکی نابینا و ناشنوا شده و مجبور بود برای غلبه بر مشکلات ناتوانی‌های دوگانه‌اش مبارزه کند. با این حال، او اولین فرد نابینا و ناشنوا بود که موفق شد مدرک لیسانس کسب کند و یک مبارز بانفوذ برای رفع مشکلات اجتماعی و سیاسی و مشکلات افراد ناتوان شد. شناخت عمومی او در جامعه، باعث شد که دید منفی نسبت به کوری و کری به میزان زیادی کاهش پیدا کند و او یک مثال قوی از فردی است که توانسته بر مشکلات غلبه پیدا کند.


هلن کلر در 27 ژانویه سال 1880 در توسوکلم، آلاباما متولد شد. زمانی که او تنها 19 ماه سن داشت دچار یک بیماری بسیار سخت شد که سبب نابینایی و ناشنوایی وی شد (تنهایی یک دید خیلی جزئی برای وی باقی ماند). برای چند سال اول زندگی، او تنها می‌توانست از طریق گروهی از نشان‌های اولیه با خانواده‌اش ارتباط برقرار کند. او در ارتباط با دختر 6 ساله آشپز خانواده موفقیت بیشتری داشت. اگرچه او که  نمی‌توانست به درستی ارتباط برقرار کند، از دید اطرافیان بد رفتار به نظر می رسید، مثلاً از بشقاب هر کس در سر میز غذا با انگشت غذا می‌خورد.


در سال 1886، هلن برای ملاقات یک پزشک متخصص گوش، چشم و بینی به بالتیمور رفت. پزشک او را به ملاقات الکساندر گراهام بل فرستاد، فردی که در آن زمان بر روی مسایل نابینایی و ناشنوایی تحقیق می‌کرد (و بعدها اولین تلفن را اختراع کرد) بل به کلر کمک کرد تا به موسسه‌ی پرکین که برای نابینایان بود برود. این ملاقات سبب ایجاد یک رابطه‌ی طولانی با آن سالیوان شد، شخصی که قبلاً یک دانش‌آموز آن موسسه بود. سالیوان از لحاظ دید دچار مشکل بود، اما در سن 20 سالگی و بدون هیچ تجربه‌ی قبلی، آموزش هلن برای ایجاد ارتباط را شروع کرد. این دو نفر یک رابطه‌ی طولانی برای 49 سال را حفظ کردند.


در ابتدا، هلن به دلیل ناتوانی، نمی توانست علائم دستی که سالیوان به وی می داد را درک کند. اگرچه پس از یک ماه پر از سختی، کلر توانست سیستم علامت‌ های دستی سالیوان را با درک لغت آب یاد بگیرد. سالیوان آب را روی دست چپ کلر ریخت و روی دست راستش کلمه‌ی آب را نوشت. این کار به هلن کمک کرد تا کاملاً متوجه سیستم شود. او به زودی توانست تا بسیاری از وسایل خانه را بشناسد.

در سال 1918، او بیشتر زمان خود را صرف جذب سرمایه و اطلاع رسانی برای اقدامات خیریه برای افراد نابینا کرد. او به دنبال افزایش پول و بهبود شرایط زندگی برای افراد نابینا بود، افرادی که در آن زمان تحت شرایط بدی تحصیل‌کرده و در آسایشگاهها زندگی می‌کردند. شخصیت شناخته شده اجتماعی او کمک کرد تا دیدگاه مردم نسبت به نابینایی و ناشنوایی تغییر کند.

در پایان زندگی هلن بر اثر یک سکته مغزی آسیب دید و در اول ژانویه سال 1968 در خواب از دنیا رفت. او در طول زندگی خود جوایز بسیاری را کسب کرده بود. از جمله این جوایز مدال آزادی ریاست جمهوری در سال 1964 از طرف لیندون بی جانسون است. م